Het oorspronkelijke plan was om rond 10 december naar Kopenhagen te gaan. Sanni en ik zouden met z'n tweeen gaan. Al snel kwamen we erachter dat door de klimaattop in Kopenhagen alle jeugdherbergen en budgethotels vol waren geboekt. Ook via couchsurfin konden we geen slaapplek vinden. Toen we in het nabijgelegen Malmö gingen zoeken vingen we ook daar bot. "Activisten hebben alles al geboekt," werd ons verteld.
22-25 november werd het, het gezelschap werd verdubbeld. We waren met z'n vieren, we vonden een goedkope vlucht en een goedkoop hotel.
Kopenhagen was vooral erg koud. Gewend aan het klimaat in Oslo, werd ik overvallen door de gure zeewind en de constante regen. Ook vond ik Kopenhagen veel viezer dan Oslo, roestige hekken, rottende kozijnen en tientallen beelden die spreken van vergane glorie.
Dit alles deed er echter maar weinig toe, want veel belangrijker was dat Kopenhagen leeft, de sfeer is uitstekend en menselijk. Meer zoals thuis. In die dagen heb ik me thuis gevoeld zoals dat in Oslo nooit is gebeurd.
Het rendier van Tivoli
Tivoli is een wereldvermaard attractiepark in het centrum van Kopenhagen, vlakbij Rådhuspladsen (het Stadhuisplein). Achtbanen, botsauto's en ander vermaak werd verpakt in een kerstjasje, met een grote kerstmarkt en kerstversieringen door het hele park. De entree van 20 euro was het mij niet waard.
De leeuw
Fascinerend alle leeuwen. In elke stad liggen ze je op te wachten. Grote stenen uitvoeringen van leeuwen, soms alleen soms in duo's. In dit geval voor het oude slot, om de macht der koningen uit te beelden. Deze beelden spreken van vroeger, van een illusie, van een gedachte die toch niet zo slecht was.
Het koninklijk paleis
Deze werd bewaakt door mannen met pluizige mutsen. Over het doen en laten in het kasteel is mij niet zoveel duidelijk geworden. We wilden het bezoeken en van binnen bekijken, maar dit scheen niet mogelijk te zijn. Het plein was mooi en groot en toch wel rustig, in tegenstelling tot de rest van de stad. Auto's worden niet uit het centrum geweerd en dit geeft een lawaaige indruk. Achter het paleis ligt de haven, waar we een dode kwal vonden en een appel aten.
De windmolen
In Denemarken heeft men windmolens, in ieder geval 1, want deze heb ik daar zelf gefotografeerd. Opvallend was dat we in de touristshop allerlei delfstblauwe voorstellingen tegen kwamen. Het boertje en boerinnetje, de windmolen, de koe. In plaats van HOLLAND stond er onder DENMARK. Zo was het ook met de typische noorse trol en de typische noorse viking. Zet er een andere naam onder en het wordt typisch deens. Zo voelde de wereld even heel klein.
Het fort op de achtergrond
Dicht bij het beeld van de zeemeermin, zagen we nog meer beelden, mooie grote beelden, die wel een verweerde en verwaarloosde indruk achter lieten. Deze tocht was toch wel een van de hoogtepunten. Bij de haven, het water en het fort voelde ik me even uit de stad. In Kopenhagen ben je in de stad, echt in de stad. Met alle overbelaste zintuigen tot gevolg. Ik had het hier ook wel erg koud, maar dat was kwam omdat ik toch een dikke trui aan had moeten doen en mijn muts in Oslo had laten liggen.
